မာန႐ွင္​မ​ေလးရဲ႕ အ႐ႈ့ံး

သူမနာမည္ကညိဳညိဳေအာင္။ လွတယ္။ မာနႀကီးတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလုံး သူမကို အလွဆုံးလို႔ ေျပာၾကတယ္။ သူမ ကမ်က္ႏွာလွသလို ကိုယ္လုံးကလည္းအရမ္းသည္။ အရပ္က ၅ ေပ ၆ ခန႔္ အသားက နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ညိဳၿပီးစိုေနတယ္။ သူမရဲ့ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ အခုခတ္မိန္းကေလးေတြလို အတိုအျပတ္ ေဘာင္းဘီ လုံးဝမဝတ္ျခင္းပင္။ အျမဲတမ္း ျမန္မာဆန္ဆန္ထမီေလးနဲ႔ ေနေလ့ရွိသည္။ ေနာက္ရည္းစားလည္းမရွိေသး။ ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္လည္း ကင္းကင္းေနေလ့ ရွိေသာေၾကာင့္ မာနရွင္မေလးလို႔လည္း နာမည္ႀကီးေသးသည္။
ညိဳညိဳေအာင္က ေယာက်္ားေတြကို အထင္မႀကီးသည္မွာအေၾကာင္းရွိသည္။ သူမငယ္စဥ္ အပ်ိဳျဖစ္ခါစ ၁၃
ႏွစ္ေလာက္တြင္ ေက်ာင္းမွအစည္းအေဝးရွိေသာေၾကာင့္အိမ္သို႔ျပန္လာရာ
"အား အား ကိုကိုေရ ေတာ္ပါေတာ့ ဒီမွာနာလွၿပီ အဟင့္ဟင့္" ဟူေသာ ေတာင္းပန္သံမ်ား သူမ အစ္မ၏ အခန္းမွ ႐ုတ္တရက္ထြက္လာေသာအသံကိုၾကားမိလိုက္ရာ ညိဳညိဳေအာင္သည္ တံခါးေလးကိုအသာဟကာ အထဲကိုေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရာ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးေသာျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရေလသည္။ ကုတင္ေပၚမွ ညိဳညိဳေအာင္၏ အစ္မသည္ ကိုယ္တုံးလုံႏွင့္လွဲေနၿပီး သူမတို႔၏ ကားဒရိုင္ဘာ
ေအာင္ေမာင္းက သူမအစ္မအပၚကိုတက္ခြၿပီး ရွည္လၽွားမည္းနက္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ထိုးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ညိဳညိဳေအာင္၏ အစ္မမွာ ညိဳညိဳေအာင္လို အသားအညိဳပဲ အသားကျဖဴေဖြးေနရာ
အသားမည္းလွေသာကိုေအာင္ေမာင္းႀကီးက မတန္မရာတက္လိုးေနျခင္းျဖစ္သည္။ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္ေနရေသာညိဳညိဳေအာင္မွာ ေအာ္ဖို႔ပင္သတိမရမိေတာ့ပဲ ရင္တစ္ဖိုဖိုႏွင့္သာ ေစာင့္ၾကည့္မိသည္။ ေအာင္ေမာင္းကလည္း သူမ အစ္မကို အပၚကတက္လိုးလို႔ အားမရပဲ
" ဟဲ့ မီမီေအာင္ ဖင္ကုန္းစမ္း နင့္ကို အေနာက္က ေနေခြးလိုးလိုးမယ္ " အလြန္တရာရိုင္းစိုင္းလွစြာ ေျပာၿပီးလိုးေလသည္။ မီမီေအာင္ကလည္း ပါးစပ္က "ေတာ္ပါေတာ့ရွင္ ေတာ္ပါေတာ့ရွင္" ဟု တစ္တြတ္တြတ္ေတာင္းပန္ေနေသာ္လည္း
ဖင္ကေတာ့ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ေအာင္ေမာင္းကေတာ့ သူ႔ရဲ့လီးမည္းမည္းနဲ႔ အသားကုန္ေဆာင့္လိုးေလသည္။ လီးနဲ႔ အဖုတ္ထိသံ ကတစ္ဖတ္ဖတ္ျမည္ေနသလို မီမီေအာင္ရဲ့ ပါးစပ္ကလည္းတစ္ အီးအီး တစ္အင္းအင္းႏွင့္ ညည္းေနေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္သည္ထိုျမင္ကြင္းကို ၿပီးေအာင္မၾကည့္နိုင္ေတာ့ ဘဲ သူမရဲ့ အခန္းထဲသို႔ အျမန္ေျပးဝင္ၿပီး
ေစာင္ႏွင့္ေခါင္းၿမီးျခဳံၿပီးေနလိုက္ပါေတာ့သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ မီမီေအာင္သည္ ေအာင္ေမာင္းေနာက္သို႔လိုက္ေျပးသြားသည္။ သူမ အစ္မရဲ့ လုပ္ရက္ကို ညိဳညိဳေအာင္လုံးဝနားမလည္ေပ။ ထိုေန႔က သူမျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းသည္ သူမအား
ေယာက်ာ္းမ်ားကို မုန္းတီးစက္ဆုပ္ေစခဲ့သည္။
ေယာက်ာ္းမ်ားကို မုန္းတီးသူ ညိဳညိဳေအာင္ ရဲ့ဘဝမွာ
သူမသေဘာက်မိေသာ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ရွိဖူးသည္။ ထိုသူမွာ သူမရဲ့ တိုက္ေဘးမွာေနေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူမေတြ႕ဖူးေသာေယာက်ာ္းေလးေတြနဲ႔ မတူ။ ျဖဴစဥ္ ရိုးသားေသာမ်က္ႏွာထားရွိသည္။
ေအးခ်မ္းသည္။ အသားအရည္ကေယာက်ာ္းတန္မဲ့အေတာ္ျဖဴသည္။သူမသည္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကိုေတာ့ တစ္ျခားေယာက်ာ္းမ်ားႏွင့္မတူ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေပါင္းသည္။
တစ္ရက္ သူမ ညတစ္ေရးနိးလာရာ ျပန္အိပ္မရေသာေၾကာင့္ တစ္ေန႔ကမွဝယ္လာတဲ့ မွန္ဘီလူးေလးနဲ႔ ေလၽွာက္ၾကည့္ ရာ အမွတ္မထင္ ေက်ာ္ေက်ာ္အခန္းျပတင္းေပါက္ကို ၾကည့္မိေသာအခါ ျမင္လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းက သူမအား ၾကက္ေသေသသြားေစသည္။
မီးမွိန္မွိန္ေလး လင္းေနေသာ ျပတင္းေပါက္နားမွာ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အဝတ္မရွိဘဲ မိန္းမအတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကို ရႈရင္း သူ႔ရဲ့ လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျပဳလုပ္ၿပီး ဂြင္းထုေနျခင္းျဖစ္သည္။ အသားျဖဴသေလာက္ လီးႀကီးက မည္းလွသည္။ ဒစ္ႀကီးက နီရဲေနၿပီး အေမႊးမ်ားကလည္း သန္စြမ္းလွသည္။ ညိဳညိဳေအာင္သည္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ရြံရွာလာၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ မ်က္ႏွာအပ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီတိုကိုၾကည့္မိရာ သူမ၏ ေဘာင္းဘီတိုျဖစ္ေနသည္ကို ထူးဆန္းစြာေတြ႕
ျမင္လိုက္ရသည္။ မွန္ဘီလူးနဲ႔ၾကည့္ျခင္းေၾကာင့္ သူမ၏ ေပ်ာက္သြားေသာအတြင္းခံအားေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေလသည္။
"ငါက ရိုးသားလွခ်ည္ရဲလို႔ ့ထင္တဲ့အေကာင္က ငါ့အတြင္းခံကိုခိုးၿပီးရႈေနတာကိုး" ဟုေတြးၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ကို အလြန္တရာစက္စုပ္မိေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ညိဳညိဳေအာင္ သည္ ထိုျမင္ကြင္းကို မ်က္ႏွာလႊဲဖယ္ျခင္းေတာ့မျပဳမိေခ်။ တေအာင့္ၾကာေသာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ ႀကီးမားလွေသာလီးႀကီးမွ
ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္အရည္မ်ားထြက္လာသည္ကို ညိဳညိဳေအာင္သည္ မွန္ဘီလူးမွ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္လိုက္ရေလေတာ့သည္။ ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္ရေသာအခါ ညိဳညိဳေအာင္မွာပ်ိဳ႕ပင္ပ်ိဳ႕တက္လာၿပီး မ်က္ႏွာကို အျမန္လႊဲကာ မ်က္စိဇြတ္အတင္းမွိတ္ၿပီး အိပ္လိုက္ရေတာ့သည္။ မ်က္စိကိုမွိတ္ထားေသာလည္း ဒစ္နီႀကီးကိုေတာ့ ျမင္ျမင္ေယာင္မိျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း မုန္းမိေတာ့သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္ဆိုေသာမာနခဲေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္းအရမ္းခ်စ္မိသူျဖစ္သည္။ မာနႀကီးမေလးက တစ္ျခားေယာက်ာ္းေလးမ်ားထက္မိမိ အား ပိုၿပီး လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာဆက္ဆံေသာေၾကာင့္
ပိုၿပီးစြဲလမ္းေနမိသည္။ သူမ၏ ခ်ိတ္ထမိန္ေအာက္မွ ႀကီးမားတင္းကားေနေသာဖင္ႀကီးကိုလည္း
အရမ္းကိုခ်စ္အရမ္းကိုလိုခ်င္ေနခဲ့မိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သူမရဲ့ အတြင္းခံေလးကို မရရေအာင္ခိုးၿပီး ရတနာတစ္ပါးလိုတန္ဖိုးထားကာ ဂြင္းထုခဲ့ရေသာညမ်ားမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့ၿပီ။ သူ အဲဒီလိုသူမရဲ့ ေဘာင္းဘီတိုကို ရႉရင္း ဂြင္းထုေနသည္ကို သူမျမင္သြားခဲ့တာကိုေတာ့သူမသိခဲ့ေခ်။ အေစာပိုင္းရက္မ်ားတြင္ ညိဳညိဳေအာင္က သူ႔ကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ဆက္ဆံသေလာက္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ အနားပင္အကပ္မခံေတာ့ေပ။ သူ႔ကိုျမင္တိုင္းလည္း သူမရဲမ်က္ႏွာက တင္းမာခက္ထန္သြားေလ့ရွိသည္။ ့ သူအရမ္းစိတ္ညစ္သြားသည္။.မာနမင္းသမီးေလး သူ႔ကို ဘာမ်ား စိတ္မခန႔္မသင့္ျဖစ္သြားပါလိမ့္။ စိတ္ညစ္ညစ္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ားရွိရာ ပင္လယ္ရြာတစ္ရြာသို႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ခရီးထြက္ခဲ့သည္။ ကံၾကမၼာက
တိုက္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့ သေဘၤာေပၚမွာ ညိဳညိဳေအာင္နဲ႔တိုက္ဆိုင္စြာေတြ႕ေလသည္. ေက်ာ္ေက်ာ္ လစ္ ကနည္းေပ်ာ္သြားၿပီး
"ညိဳညိဳေရ ဘယ္သြားမလို႔လဲ သေဘၤာေပၚမွာတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္လာဆုံတယ္ေနာ္"
"ဘယ္သြားသြားနင့္အပူလား ငါ့ကိုစကားလာမေျပာနဲ"့
လူၾကားထဲ အေအာ္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္အေတာ္ရွက္သြားသည္။ နင္င့ါကိုဘာလို႔
ဒီေလာက္ေတာင္ တင္းမာေနရတာလဲကြာ။ အဲဒီညမွာ မိုးကလည္းနည္းနည္းရြာေန အရက္ကလည္းေထြေထြနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ သေဘၤာကုန္းပတ္ေပၚကိုတက္လာတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကုန္းပတ္ေပၚမွာ ညိဳညိဳေအာင္က လည္းတစ္ေယာက္တည္းေတြ႕ျပန္တယ္။
"နင္ငါ့ေနာက္ဘာျဖစ္လိုလိုက္ေနတာလဲ။ နင့္မ်က္ႏွာကိုမျမင္ခ်င္ပါဘူးဆိုမွ ႏွာဘူးေကာင္။့ "
႐ုတ္တရက္ ရင့္ရင့္သီးသီးအေျပာခံလိုက္ရေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္အရမ္းေဒါသထြက္သြားတယ္။ အရက္ကလည္းဝ င္ထားေတာ့ ေသြးကဆူေနၿပီ အဲဒါနဲ႔ မာနခဲေလးရင္ လက္ကိုမေျပာမဆိုနဲ႔ ဆြဲကိုၿပီးေတာ့ရင္ခြင္ထဲကို ဆြဲသြင္းလိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ ဖင္ႀကီးကို အားရပါးရဆုတ္နယ္ပလိုက္တယ္။
"ေက်ာ္ေက်ာ္ နင္ဘာလုပ္တာလဲ။ အခုခ်က္ခ်င္းငါ့ကိုလႊတ္ေနာ္။"
ညိဳညိဳေအာင္ကလည္း အတင္း႐ုန္း ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း ဇြတ္အတင္းဖက္ၿပီးေတာ့ဖင္ကိုကိုင္နဲ႔
ႏွစ္ေယာက္စလုံးေရထဲကိုျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ႀကိမ္းစပ္ေနေသာ မ်က္လုံးအစုံကို အားယူၿပီးဖြင့္လိုက္သည္။
႐ုတ္တရက္သူဘယ္ကိုေရာက္ေနလဲ သူမသိေတာ့ေပ။ ေလးဘက္ေလးတန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ပင္လယ္ႀကီးႏွင့္ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားကိုသာေတြ႕ရသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သူႏွင့္ မာနရွင္မေလးတို႔
ဆြဲလားရမ္းလားျဖစ္ၿပီး ေရထဲသို႔ျပဳတ္က်သြားေၾကာင္းသတိရလိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို ျပန္သတိရသည္ႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္ကို စိတ္ပူသြားသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးေရထဲကိုျပဳတ္က်သြားသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထိုေၾကာင့္ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ့ အနီးအနားတဝိုက္သို႔ ညိဳညိဳေအာင္ကိုလိုက္ရွာသည္။
ကမ္းစပ္တစ္ေလၽွာက္ အနည္းငယ္မၽွရွာၿပီးေသာ္ ေက်ာက္ေဆာင္ေလးတစ္ေနရာတြင္ တင္ေနေသာ သူမကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူမကိုေတြ႕လို္က္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကား အသက္ရႈရပ္မတံ့ျဖစ္သြားေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မာနရွင္မေလး
မွာ ေအာက္ပိုင္းတြင္ ထမိန္မပါေတာ့ပဲ ေဘာင္းဘီတို အျဖဴေလးႏွင့္ ေမွာက္ေနေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာဆန္လွေသာ မာနႀကီးလွေသာ မိမိကိုယ္ကို အသားနည္းနည္းမွမေပၚေအာင္ဝတ္တတ္ေသာ မာနရွင္မေလးညိဳညိဳေအာင္မွာ
ေက်ာ္ေက်ာ္၏ေရွ႕တြင္ ေအာက္ပိုင္းဗလာႏွင့္ သူမ၏ဖင္ညိဳညိဳႀကီးႀကီးကို ေထာင္ၿပီးေမ့ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လီးေတာင္လာေလသည္။သို႔ေသာ္ သူ၏စိတ္ကို မနည္းထိန္းၿပီး ညိဳညိဳေအာင္ကို လႈပ္ႏွိုးလိုက္သည္။
" ညိဳညိဳ ညိဳညိဳ "
ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏နာမည္ကိုေခၚရင္းသူမအား ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ ညိဳစိုၿပီး သြယ္လၽွေသာေပါင္တံေလးက ကားသြားသည္။ သူမသည္ အသက္ေတာ့မွန္မွန္ရႉေနေသးသည္။ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမရဲ့မ်က္ႏွာႏွာလွလွေလးကို ေငးၾကည့္ေနတုန္း။သူမမ်က္လုံးေတြ႐ုတ္တရက္ပြင့္လာေလသည္။ မ်က္လုံးပြင့္ပြင့္ခ်င္း သူမသည္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေတြလိုက္ေသာအခါ လန႔္ ့သြားေလသည္။
" နင္နင္ ဘာလုပ္တာလဲ"
သူမသည္ ေျပာေျပာဆိုဆို မိမိ ရဲ့ေအာက္ပိုင္းကို သတိထားမိေသာအခါ
"အို"
သူမရဲ့ေအာက္ပိုင္းသည္ အတြင္းခံေလးကလြဲၿပီးဘာမွ မရွိေတာ့ပါလား။ အတြင္းခံေလးကလည္း သူမရဲ့
ႀကီးထြားၿပီးကားေနတဲ့ ဖင္ကို လုံေအာင္မဖုံးဖိနိုင္ေခ်။ ညိဳညိဳေအာင္မွာတစ္စိမ္းေယာက်ာ္းေလးေရွ႕မွာ ဒီလိုေနရေတာ့ရွက္လည္းရွက္
ေၾကာက္လည္းေၾကာက္မိေနေတာ့သည္။ ထိုအခါ ေက်ာ္ေက်ာ္ကသူမအနားကို ပိုၿပီးတိုးကပ္လာေလသည္။
"နင္...နင္ ငါ့ကိုဘာလုပ္မလို႔လဲ။ ငါ့ကိုမတရားမလုပ္နဲ႔ေနာ္ အဟင့္ဟင့္။" ညိဳညိဳမွာေၾကာက္ၿပီးငိုေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က
" ငါနင့္ကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူး။ နင့္ကိုကူညီမလို႔ပါ။ အခုဒီကၽြန္းေပၚမွာ နင္နဲ႔ ငါႏွစ္ေယာက္ထဲပဲရွိတာ။"
" အဲဒါနင့္ေၾကာင့္ေပါ့ နင္ငါ့ကို မဟားဒယားလုပ္တာကိုး။"
" အဲဒီအတြက္နင့္ကိုငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ။ ငါနည္းနည္းမူးေနလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ နင္ကနင္က အရမ္းလွတာကို။" ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ေျပာရင္းနဲ႔ တံေတြးကိုမ်ိဳလိုက္သည္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အလြန္လွေသာ ေကာင္မေလးနဲ႔ ကၽြန္းတစ္ခုမွာႏွစ္ေယာက္ထဲ ၿပီးေတာ့ အေပၚပိုင္းက ဗမာရင္ဖုံးအက်ၤီေလးနဲ႔ ေအာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အတြင္းခံေလးနဲ႔ မိန္းကေလးကို ဘယ္ေယာက်ာ္းမလိုးခ်င္ပဲေနမလဲ။ ေက်ာ္ေက်ာ္က စိတ္ကိုအတင္းထိန္းလိုက္ကာ
" ငါနင့္အတြက္ တစ္ခုခုသြားရွာေပးဦးမယ္ ဒီမွာခဏေစာင့္ဦးေနာ္" " သိပ္အေဝးႀကီးမသြားနဲဦး ငါေၾကာက္တယ္ေက်ာ္ေက်ာ့္ "
သူမ စကားေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္ကိုသနားသြားမိသည္။ ေအာ္သူ႔ခမ်ာ ေၾကာက္ရွာ ရွက္ရွာလိမ့္မည္။
" ေအးပါ စိတ္မပူပါနဲ႔ဟာ။ အစကငါ့ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေပးမလို႔ပဲ ဒါေပမယ့္ နင့္ဟိုဟို ဟာက အရမ္းႀကီးေတာ့မေတာ္ေလာက္ဘူး ၿပီးေတာ့ငါက အတြင္းခံလည္းမပါလို႔ "
" လာျပန္ၿပီလား။ နင္ငါ့ကိုထပ္ ေစာ္ကားမယ္ေတာ့မႀကံနဲ႔ေနာ္ အသက္ခ်င္းလဲပလိုက္မယ္။"
ေဘာင္းဘီတိုမေလးကခ်ိန္းေျခာက္ေလသည္။
" စိတ္ခ်ပါဟာ ငါအဲဒီေလာက္လဲ ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး။"
သူမအေၾကာက္ေအာင္သာေျပာရတယ္ ေဘာင္းဘီကကြဲထြက္မတတ္တင္းေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က
ကမ္းစပ္တစ္ေလၽွာက္ အနည္းငယ္ရွာေဖြၾကည့္လိုက္ရာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ကမ္းစပ္မွာ အိတ္တစ္အိတ္ကို ေတြ႕ေလသည္။ အိတ္ကိုဖြင့္ၾကည့္ရာ ဓားအေသးတစ္လက္ႏွင့္ ေရဝင္ၿပီး ပ်က္စီးေနေသာ တိုလီမႈတ္စ မ်ားသာေတြ႕ရသည္။ အဝ
တ္အစားေတာ့မပါေပ။ ဆက္လက္ၿပီး ရွာေသာ္လည္း အသုံးသည့္ အရာတစ္စုံတစ္ရာကိုမွ မေတြ႕ေသာေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္ဆီသို႔ ျပန္လာသည္။ ကမ္းစပ္မွာ သူမသည္ ဒူးႏွစ္လုံးကိုေကြးၿပီး ထိုဒူးေပၚတြင္လက္ပိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာ စြင့္ကားေသာဖင္ႀကီးမွာ ပိုမိုေပၚလြင္ေနေတာ့သည္။
" အင္းငါေတာ့ ခက္ေတာ့တာပဲ ဘယ္အခ်ိန္အထိမ်ား ငါေတာင့္ခံနိုင္ပါ့မလဲ" စိတ္ထဲမွာေတြးရင္းမ်က္စိကိုလည္း သူမရဲ့
ေအာက္ပိုင္းကို မၾကည့္မိေအာင္ ေနၿပီး
" ညိဳညိဳေရ ဘာမွေတာ့မေတြ႕ဘူး အဲဒါေၾကာင့္ဒီလိုလုပ္ ငါ့တီရွပ္ကိုျဖဲလိုက္ၿပီး နင့္ေအာက္ပိုင္းမွာပတ္ထားလိုက္ ငါ့ခါးပတ္နဲ႔ စည္းထားလိုက္ "
မာနရွင္မေလးလည္း ဘာမွမတတ္နိုင္ဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာသလိုလိုက္လုပ္လိုက္ရေတာ့သည္။ သူမပုံသည္ အခုမွ ဟာဝ ါရီကၽြန္းသူလိုလို ဘာလိုလိုႏွင့္။ ထိုသို႔ေနရင္းနဲ႔ ညေမွာင္လာရာ ေက်ာ္ေက်ာ္ေျခာက္ေသြ႕ ေနေသာ အုန္းလက္မ်ားကိုရွာေဖြကာ သူ႔ အိတ္ကပ္ထဲမွာပါလာေသာမီးျခစ္အေကာင္းစားျဖင့္မီးေမႊးၿပီး "ညိဳညိဳ နင္အိပ္ခ်င္အိပ္ေတာ့ေလ။ ငါဒီမွာေစာင့္ေပးမယ္။"
သူမသည္ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့စကားေၾကာင့္ လန႔္သြားေလသည္။ သူမအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ သို႔
ေသာ္မအိပ္ရဲ။ ေယာက်္ားေတြအေၾကာင္းသိလိုျဖစ္သည္။ ေယာက်ာ္းေတြအားလုံးက ႏွာဘူးေတြ။ ေနာက္ေက်ာ္ေက်ာ္ သူမရဲ့ ့
ေဘာင္းဘီတိုကို ခိုးရႉၿပီး ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္လုပ္သည့္အေကာင္ ၿပီးေတာ့ ျဖဴျပစ္ျပစ္အရည္မ်ား ထိပ္နီနီ အေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ႀကီးမ်ား အို ငါဘာေတြျမင္ေယာင္လာပါလိမ့္ ဒီေလာက္ရြံစရာေကာင္းတဲ့ဟာကိုမ်ား။
"ဟင့္အင္းငါမအိပ္ခ်င္ေသးဘူး။"
ေက်ာ္ေက်ာ္ကသူမ သူ႔ကိုစိတ္မခ်မွန္းသိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
" နင္ငါ့စိတ္မခ်ဘူးမလား။ ေရာ့အဲဒါေၾကာင့္နင္စိတ္ခ်ရေအာင္ ဒီဓားကိုယူထား"
ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကို ခုဏက ေကာက္ရထားေသာ ဓားတိုေလးကိုေပးလိုက္ေလသည္။ " ကဲဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ၿပီမလား။ နင္မအိပ္ေသးလည္း ငါေတာ့အိပ္ေတာ့မယ္" ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကိုေက်ာေပးၿပီးအိပ္ေလေတာ့သည္။ ညိဳညိဳသည္
မီးပုံနေဘးေတြထိုင္ၿပီး ငိုက္လာေလသည္။ ဘယ္လိုပဲအိပ္မေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ပင္ပန္းမႈဒါဏ္ေၾကာင့္ ငိုက္လာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။မည္မၽွ ၾကာေအာင္အိပ္ေပ်ာ္ သြားသည္မသိ သူမရဲ့ကိုယ္လုံးေပၚကို တစ္စုံတစ္ရာက ဖိထားသလိုခံစားရေသာေၾကာင့္ လန႔္ႏွိုးလာေလသည္။ သူမျမင္လိုက္ရသည္မွာ ေက်ာ္ေက်ာ္ကသူမကို တက္ခြထားၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က သူမရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကိုအားရပါးရ ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္သည္. လေရာင္မလင္းတစ္လင္းတြင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ မ်က္ႏွာမွာ ရမက္ခိုးေတြေဝေနၿပီးအလြန္ စက္စုပ္စရာေကာင္းေလသည္။ သူမသည္ အားရွိသေလာက္႐ုန္းသည္။ သိုေသာ္ ႐ုန္းကန္နိုင္အားမ်ား ့ ေပ်ာက္ဆုံးေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ သည္သူမရဲ့ နို႔အစုံကို အားရပါးရကိုင္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူမရဲ့စိကပ္ေနတဲ့ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ျဖဲၿပီး သူမရဲ့အဆီတစ္ထပ္ အသားတစ္ထပ္ ျဖစ္ေနတဲ့ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီးကို သူ႔ရဲ့ ပါးစပ္ႏွင့္ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ယက္ေလသည္။ ႏူးညံ့လွေသာ ညိဳညိဳရဲ့ အဖတ္ေလးမွာ ေက်ာ္ေက်ာရဲ့ လၽွာၾကမ္းႀကီးနဲ႔ အယက္ခံရေသာေၾကာင့္ ယားသလိုလိုက်ဥ္သလိုလိုနဲ႔ ေနလို႔ မရေအာင္ခံရခက္လွသည္။
" အေမေရ အေဖေရ ဒီမွာ သမီးကို မဒိန္းက်င့္ေနတယ္ရွင့္ ေခြးက်င့္ေခြးႀကံႀကံေနပါတယ္။ " ညိဳညိဳက အားကုန္ေအာ္လိုက္ရာ ေက်ာ္ေက်ာ္ ကစိတ္တိုလာၿပီး
"အံမယ္ ေကာင္မ ဒီေလာက္လူသူမနီးတဲ့ ကၽြန္းေပၚမွာေတာင္ဒီေလာက္ အာလာျပဲေနေသးတယ္။ နင့္ပါးစပ္ကို ငါ့းလီးနဲ႔ လိုးၿပီး ပိတ္ရမယ္"
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔ရဲ့ ၇ လက္မ ေလာက္နီးနီးရွည္ေသာလီးႀကီးကိုဆြဲထုတ္ၿပီး ညိဳညိဳေအာင္ပါးစပ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ "အု အု အြပ္ အြပ္"
ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲသို႔လီးႀကီးဝင္လာရင္ ေအာ္ေနေသာအသံမ်ားပင္ရပ္သြားေတာ့သည္။ ဒစ္ႀကီးမွာ
ႀကီးလြန္းသျဖင့္ သူမရဲ့ ပါးစပ္ႏွင့္မဆံ့မျပဲျဖစ္ေနေလသည္။ ပါးစပ္ႏွင့္ ဒစ္မဆံ ပါဘူးဆိုမွ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ပါးစပ္ထဲဝ င္လာေသာအခါ ညိဳညိဳမွာ အသက္ကိုကိုမရႉနိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း သူမကိုလုံးဝမညႇာပဲ ပါးစပ္ကိုအတင္းလိုးေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာ သူမရြံရွာလွပါသည္ဆိုေသာ လီးမည္းမည္းႀကီးျဖင့္
ပါးစပ္ကိုမညႇာမတာလိုးခံေနရေလသည္။ လိုးေနရင္းနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာသည္ တစ္ဇတ္ဇတ္ တုန္သြားၿပီး သုတ္ေရ ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္မ်ား ညိဳညိဳေအာင္ပါးစပ္အတြင္းသို႔ ဒလေဟာဝင္လာသည္။ ညိဳညိဳေအာင္သည္ သူဧ။္ ပါးစပ္ထဲသို႔ဝင္လာေသာ သုတ္ေရမ်ားကို အလြန္ပင္ရြံၿပီး ေထြးထုတ္ ရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ပါးစပ္အျပည့္ လီးႀကီးနဲ႔ အလိုးခံေနရေသာေၾကာင့္ လရည္မ်ားကိုမ်ိဳခ်လိုက္ရပါေတာ့သည္။
" ညိဳညိဳ ညိဳညိဳ "
" ေဟ့ညိဳညိဳ "
ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ အသံကိုသူမသည္ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္ႏွင့္ ႐ုတ္တရက္ သူမကိုယ္လုံးကိုဆြဲခါျခင္းခံ လိုက္ရသျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို အားကုန္တြန္းလိုက္ရာ ေသာင္ျပင္ေပၚကိုလဲေနက်ေနေသာေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထိုအခါမွ သူမအိပ္မက္ မက္ေနေၾကာင့္ကိုယ့္ဟာကို သိလိုက္ရသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္က
"နင္အိပ္မက္မက္ေနတာလား တစ္အားေအာ္လိုငါစိတ္ပူၿပီးႏွိုးလိုက္တာ။ ့ ဒီေလာက္ေတာင္ေအာ္ေနတာ ဘာအိပ္မက္ဆိုးမ်ားမက္လို႔လဲ" ညိဳညိဳေအာင္၏ မ်က္ႏွာသည္ ျဖန္းကနည္းနီသြားၿပီး " ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဟိုေလၽွာက္မက္ ဒီေလၽွာက္မက္တာပါ။"
ေျပာရင္းနဲ႔ညကအိပ္မက္ကိုျပန္ျမင္ေယာင္မိေသာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို မသတီသလိုျဖစ္သြားသည္။ ဟင္း ရြံဖို႔
ေကာင္းတဲ့အေကာင္ အျပင္မွာငါ့ကိုဒီလိုလာလုပ္ၾကည့္ပါလား ဓားနဲ႔ကုထိုးသတ္ပလိုက္ဦးမယ္
ဟုစိတ္ထဲမွာေတြးထားမိေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူမေယာင္ေနသံကို တစ္စြန္းတစ္စေတာ့ၾကားလိုက္သည္။ ဘာတဲ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ လႊတ္ေနာ္ ဆိုလားဘာလားပဲ။ ဒီေကာင္မေလးဘာေတြမ်ားအိပ္မက္မက္ပါလိမ့္။
ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ညိဳညိဳေအာင္တို႔သည္ ကၽြန္းတစ္ဝိုက္ေလ့လာၾကည့္ရာ ကၽြန္းတစ္ေနရာတြင္ ေရကန္ေလးတစ္ကန္ကိုေတြ႕ လိုက္ရသည္။ ေရကန္က ေရမ်ားကအလြန္ၾကည္လင္လွသည္။ ေရကန္ကမ္းေျခကိုပင္ျမင္ေနရသည္။ ေက်ာက္ခဲျဖဴျဖဴမ်ားႏွင့္ ငါးေသးေသးေလးမ်ားကို အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။ ထိုေရကန္ကေလး၏ ဆြဲေဆာင္မႈေၾကာင့္ ညိဳညိဳသည္ေရခ်ိဳးုခ်င္စိတ္ကိုတားမရေတာ့ေပ။ လူကလည္းညစ္ပတ္ေနၿပီ မဟုတ္ပါေလာ။
"ေက်ာ္ေက်ာ္ ငါေရခ်ိဳးမလို႔။ နင္ဟိုးျခဳံေနာက္နားမွာသြားေစာင့္ေန။ လုံးဝလာမၾကည့္နဲ႔
ေနာ္။ နင္ေယာက်ာ္းေကာင္းဆိုတာငါယုံတယ္။ တစ္အားေဝးေဝးလည္းမသြားနဲ႔ဦး။"
" ေအးပါဟာ စိတ္ခ်ပါ။"
ေယာက်ာ္းေကာင္းဆိုေသာစကားနဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို ခ်ဳပ္ထားေလသည္။ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း
ညိဳညိဳေအာင္ကိုေက်ာခိုင္းကာ ျခဳံပုတ္နားတြင္ထိုင္ေနေလသည္။ လူကသာထိုင္ေနသည္ စိတ္ကေတာ့ ညိဳညိဳမည္သို႔ ေရခ်ိဳးေနသည္ကိုေတြ႕ခ်င္ေနသည္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ "အို နည္းနည္းေခ်ာင္းၾကည့္တာပဲ အသားပဲ့ပါသြားတာမွမဟုတ္တာ"
ေက်ာ္ေက်ာ္ ျခဳံပုတ္ၾကားထဲမွ ညိဳညိဳေအာင္ကိုလွမ္းေခ်ာင္းလိုက္ရာ တစ္သက္တြင္တစ္ခါမွေတြ႕ဖူးမည္ မထင္သည့္
ျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရသည္။ နံနက္ေနေလးက အဝတ္အစားမဲ့ေနေသာ ေကာင္မေလးအေပၚသို႔
ထိုးက်ေနသည္။ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားက ၾကည္လင္ေခ်ာမြတ္ေနေသာအသားညိဳညိဳေလးေပၚတြင္စီးက်သြားရာ
ေနေရာင္ေလးႏွင့္ဆိုေတာ့ တစ္လက္လက္ လက္ေနသေယာင္ျမင္ေနရသည္။ လက္တစ္ဆုပ္စာ နို႔ႏွစ္လုံးကလည္း ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို အသက္ရႉမွားေစသည္။ အျမဲတေစ မာနနဲ႔ေတာက္ပေနေသာ မ်က္လုံးေလးႏွင့္ နို႔ႏွစ္လုံးမွာ အလြန္တရာလိုက္ဖက္လွသည္။ ေရတိမ္တိမ္ေလးတြင္ ထိုင္ၿပီးခ်ိဳးေနရာမွ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေသာအခါ ျမင့္မားေသာအရပ္ေလးႏွင့္အတူ အရင္းပိုင္းတြင္ တုတ္ၿပီးေအာက္ပို္င္းသို႔သြယ္ဆင္းသြားေသာ ေပါင္တံရွည္ရွည္ေလးမွာလည္း သူမရဲ့ အလွဆုံးေနရာပင္။ အဆီပိုမရွိေသာ ဗိုက္သားျပင္ခ်ပ္ခ်ပ္ ေလး ထို႔ေနာက္တြင္ မိန္းမတို႔ရဲ့ ရတနာအဆီဗးေလးမွာ အေမႊးမည္းမည္းေလးမ်ားႏွင့္ ၿခံရံထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာစိကပ္ေနေလသည္။ အေစ့ေလးပင္မျမင္ရေခ်။ တကယ့္ အဖိုးတန္အပ်ိဳစင္မေလးပင္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ မာနရွင္မေလးရဲ့ ကိုယ္တုံးလုံးပုံေလးေၾကာင့္ သူ၏လီးမွာလည္း ေဘာင္းဘီအတြင္းမွ အလြန္အမင္း႐ုန္းကန္ေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ညိဳညိဳေအာင္က ႐ုတ္တရက္အလန႔္တၾကားထေအာ္လိုက္ေလသည္။
"အမေလး"
ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ေအာ္သံေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းေခ်ာင္းေနရာမွ ထြက္ကာညိဳညိဳေအာင္နားသို႔ေျပးသြားလိုက္ေလသည္။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ညိဳညိဳ"
" ငါ့ေျခေထာက္ကိုဘာေကာင္ကိုက္ သြားလည္းမသိဘူးနာလိုက္တာ။ ေႁမြလားမသိဘူး"
ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ ေျခေထာက္ကိုၾကည့္လိုက္ရာ အေကာင္ကိုက္သြားျခင္းမဟုတ္ဘဲ
ေရကန္ထဲမွ ေက်ာက္ခဲအခၽြန္ႏွင့္ သူမေျခေထာက္ရွသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာ
ေျခေထာက္႐ုတ္တရက္နာသြားၿပီး ေျခေထာက္မွေသြးမ်ားကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ အလြန္ထိတ္လန႔္သြားၿပီး သူမကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ေက်ာ္ေက်ာ္နားတြင္ ထိုင္ေနသည္ကို သတိမထားမိေခ်။ ညိဳညိဳေအာင္ကသတိမထားမိေပမယ့္
ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့သတိထားမိေလသည္။ ေအာ္အခုက်ေတာ့လည္း မာနမင္းသမီးေလးက သူ႔ေရွ႕
မွာကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ထိုင္ေနပါေပါ့လား။ သူမရဲ့ မို႔ေမာက္ေနတဲ့ရင္သားညိဳညိဳေလးကို မၾကည့္မိေအာင္သတိထားရင္း ေျခေထာက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း ဗိုက္သားခ်က္ခ်က္ေလးေအာက္မွ အေမႊးမည္းမည္းေလးမ်ားျဖင့္ ၿခံရံထားေသာ
ေစာက္ဖုတ္လွလွေလးကိုဘဲ ျမင္မိေတာ့သည္။ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ အၾကည့္ရိုင္းကိုျမင္မွ ညိဳညိဳေအာင္သည္ မိမိကိုယ္မိမိ သတိထားမိသည္။
" အ္ို "
ရွက္စိတ္က ငယ္ထိပ္အထိ တက္လာကာ
" ေက်ာ္ေက်ာ္ နင္ဘာကိုၾကည့္ေနတာလဲ အခုခ်က္ခ်င္းငါ့ေရွ႕ကထြက္သြားစမ္း။ "
" နင့္ေျခေထာက္မွာဒါဏ္ရာႀကီးနဲ႔ေလ ငါၾကည့္ေပးမယ္။" " မလိုဘူး။ နင္အခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြားစမ္းလို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္"
ညိဳညိဳေအာင္က ရွက္စိတ္မႊန္ၿပီး တအားၾကဳံးေအာ္သည္။ သူမရဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ သူမရဲ့ ဖြ႕ံထားတဲ့ရင္ အစုံကို ၾကက္ေျခခတ္ပုံစံျဖင့္ကာကြယ္ထားေလသည္။ သို႔ေသာ္ အေပၚကဖုံး ေအာက္ကေပၚဆိုသလို သူမရဲ့ ႀကီးထြားတဲ့ ဖင္ႏွစ္လုံးကိုေတာ့ မည္သို႔မွဖုံးကြယ္လို႔မရေပ။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ မိမိရဲ့ စိတ္ရိုင္းေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေက်ာေပးရပ္ကာ
" ကဲ ငါဟိုဘက္ကို ေက်ာေပးေနတယ္ နင္ဝတ္စရာရွိတာျမန္ျမန္ဝတ္လိုက္။ ဝတ္ၿပီးရင္ နင့္ရဲ့ေျခေထာက္ကို ငါၾကည့္ေပးမယ္။"
ေက်ာ္ေက်ာ္ ဟိုဘက္ကိုလွည့္ေနစဥ္ သူမက အဝတ္အစားကိုျမန္ျမန္ဝတ္လိုက္သည္။
" ရၿပီ "
ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္ ရၿပီဆိုမွ ဒီဘက္ကိုလွည့္လိုက္ရာ နီရဲေနေသာ အရွက္မ်က္ႏွာႏွင့္ညိဳညိဳေအာင္ကို ေတြ႕ လိုက္ရသည္။ ေအာ္ ခါတိုင္း မာနႏွင့္ အျမဲတမ္းတင္းမာေနေသာမ်က္ႏွာေလးမွာ
အရွက္မ်က္ႏွာအျဖစ္ေျပာင္းေနသည္မွာ အလြန္ရင္ခုံဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာလည္း သူမအား ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္။ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ တစ္စိမ္းေယာက်ာ္းေလးေရွ႕မွာ အဝတ္တစ္စုံတစ္ရာမပါပဲ ေနရျခင္းကို မည္မၽွရွက္ရွာေပမည္နည္း။
" ကဲနင့္ေျခေထာက္ကိုျပ"
ေက်ာ္ေက်ာ္က ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ သူမ၏ေျခေထာက္ကိုယူၾကည္လိုက္ရာ ေျခမကြဲသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ့ ဒါဏ္ရာမွာ သိပမႀကီးေသာ္လည္း ေသြးမ်ားက ယိုစီးေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဘာမေျပာညာမေျပာႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ ေျခမကို ပါးစပ္ႏွင့္ငုံလိုက္ေလသည္။ " အို နင္ဘာလုပ္တာလဲ"
သူမ၏ ေျခမကိုစုပ္ျခင္းခံရေသာေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္လန႔္သြားသည္။
" နင့္ဒါဏ္ရာက ေသြးေတြထြက္ေနတယ္။ ငါ့အာေငြ႕နဲ႔ ေသြးေျခာက္သြားေအာင္လုပ္ေပးမယ္။ နို႔မို႔ဆိုရင္ ဒါဏ္ရာက ေရာဂါပိုးဝ င္ရင္ပိုဆိုးသြားလိမ့္မယ္။ ခဏေလာက္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေန။"
ေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာလိုက္မွ ညိဳညိဳေအာင္လည္းၿငိမ္သြားသည္။ သူမသည္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ့
ေျခမစုပ္ေပးျခင္းကိုခံေနရသျဖင့္စိတ္ထဲတြင္ ဖိုတိုတိုပင္ျဖစ္လာသည္။ သိုေသာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ့ ဂြင္းထုေနပုံမ်ား အိပ္မက္ထဲတြင္ သူမ၏ပါးစပ္ကို အတင္းလိုးေနသည္မ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာေသာအခါ
ေက်ာ့္ေက်ာ့္အားစိတ္မခ်ေသာစိတ္မ်ားျပန္ဝင္လာျပန္သည္။
" မၿပီးေသးဘူးလား နင့္ဟာက ေသြးသိပ္ပါၿပီ ေတာ္ေတာ့"
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ညိဳညိဳေအာင္အား အေတာ္ပင္ခ်ဥ္သြားသည္။ သူ႔မွာေတာ့ ေယာက်ာ္းတန္မဲ့ သူမရဲ့
ေျခေထာက္ကို ေတာင္မရြံမရွာ စုပ္ေပးရသည္။ သူမကသူ႔ကိုမယုံသည့္ဟန္ျဖင့္ေျပာရက္သည္။သို႔ေသာ္ ကၽြန္းတစ္ခုတြင္
ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုသည့္စိတ္ေၾကာင့္ သူမအားခြင့္လႊတ္လိုက္ၿပီး ေသြးတိတ္သြားေသာသူမ၏ ေျခေထာက္ကို သူ႔ရဲ့
ေဘာင္းဘီ အနားစကိုျဖဲၿပီးစည္းေပးလိုက္သည္။ " ကဲရၿပီ ငါ့လက္ကို အားယူၿပီးထလိုက္" " ရတယ္ မလိုဘူး ငါ့ဟာငါထမယ္။ "
အေရးထဲ သူမက မာနႀကီးျပေနေသးသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း အျမင္ကပ္ကပ္ႏွင့္ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ရပ္ၾကည့္
ေနလိုက္သည္။ သူမသည္ ခက္ခက္ခဲခဲ ထၿပီး တစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္းေလၽွာက္ၾကည့္ေသးသည္။ သို႔ေသာ
ေျခေထာက္က အလြန္စပ္လာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္သူမသည္ ႐ုတ္တရက္ေလေပၚသို႔ေျမႇာက္ပါသြားသည္။
"အမေလး"
ေက်ာ္ေက်ာ္က ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ညိဳညိဳေအာင္သည္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ရင္ခြင္ကို တစ္ဘုံးဘုံးထုကာ ႐ုန္းေလသည္။
" ေအးနင္ ထပ္ထု ၿပီး႐ုန္းရင္ ငါနင့္ကို ပစ္ခ်ပလိုက္မွာေနာ္နင့္ကို ထားခဲ့ေတာ့မွာ"
ေက်ာ္ေက်ာ္က ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္မွ သူမၿငိမ္သြားကာ အသာတၾကည္လိုက္ခဲ့ေလသည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေက်နပ္ေပ။ သူမ တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ တစ္စိမ္းေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ရဲ့ေပြ႕ခ်ီျခင္းကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ခံလိုက္ရသျဖင့္
သူမေရႊရင္အစုံမွာ တစ္ဒိန္းဒိန္းႏွင့္ခုန္ေနေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္အား သူမတို႔အိပ္စက္ရာေနရာသို႔ေပြ႕ေခၚလာၿပီး သူမအားေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ျငင္ျငင္သာသာေလးခ်ကာ
"ငါအစားသြားရွာလိုက္ဦးမယ္။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနာ္။ ငါခဏေနျပန္လာမယ္။"
ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကိုထားသြားၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ ငါးအနည္းငယ္ႏွင့္ ျပန္လာသည္။ ယင္းသို႔ျဖင့္ညသို႔
ေရာက္လာေလသည္။
ညေရာက္လာေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္ႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္တိုသည္ ေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ မနီးေအ့ ၀
းအိပ္ၾကေလသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေတြကသာ လွဲေနၾကေသာ္လည္း စိတ္ေတြမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးလႈပ္ရွားေနေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္၏ စိတ္တြင္ ရွက္စိတ္ ေက်ာ္ေက်ာ္အားမယုံေသာစိတ္တို႔ေပါင္းကာ ရင္ခုန္ေနၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္မွာကား ညိဳညိဳေအာင္ကို လိုးခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းေနရသည္။ မနက္က သူမရဲ့
လွပေသာကိုယ္လုံးေလးကိုျပန္အထပ္အထပ္အခါခါျမင္ေယာင္မိေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္ဘက္ကို လွည့္မၾကည့္ မိေစရန္ႀကိဳးစားၿပီး တစ္ျခားအေတြးမ်ားကို ဇြတ္ေတြးရာ သူငယ္ငယ္ျဖစ္ရပ္မ်ားကိုျပန္ျမင္ေယာင္လာမိေတာ့သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္ငယ္စဥ္က သူအားထိန္းလာခဲ့ေသာ မမကိုျပန္သတိရလာေတာ့သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္ ငယ္စဥ္ႏွစ္ႏွစ္သားအရြယ္ေလာက္ကတည္းက မမၿမိဳင္ကို ေက်ာ္ေက်ာ့္မိဘမ်ားက ေမြးစားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မမၿမိဳင္သည္
ေက်ာ္ေက်ာထက္ ၇ ႏွစ္ခန္သာႀကီးသည္။ သို႔ ့ေသာ္ ေက်ာ့္ေက်ာ့္အား ငယ္စဥ္ကတည္းက အမလိုတစ္ဖုံ ဆရာမလိုတစ္နည္း သင္ၾကားဆုံးမေပးသူျဖစ္ေလသည္။ မမၿမိဳင္ကေက်ာ္ေက်ာ့္အားခ်စ္သလို ေက်ာ္ေက်ာ္က လည္း မမၿမိဳင္ကိုအလြန္ခ်စ္သည္။ ငယ္စဥ္က မမၿမိဳင္ကိုယ္တိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ထမင္းခြံ့ေကၽြး ေရခ်ိဳးေပးေလ့ရွိသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္လူပ်ိဳေပါက္ အရြယ္ေလာက္ေရာက္မွ ေရမခ်ိဳးေပးေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထမင္းမွာေတာ့ ရံဖန္ရံခါ ခြံ့ေကၽြးတုန္းျဖစ္သည္။ မွတ္မွတ္ရရ ေက်ာ္ေက်ာ္ ကိုးတန္းစာေမးပြဲမွာ အဆင့္ႏွစ္ရေတာ့ အေပ်ာ္လြန္ၿပီးျပန္လာရာမမၿမိဳင္ႏွင့္ေတြ႕ေသာအခါ
" မမၿမိဳင္ေရ ကၽြန္ေတာ္ ကိုးတန္းငါးခန္းေပါင္း အဆင့္ႏွစ္ရတယ္ဗ်။"
" ဟယ္ ဟုတ္လား ငါ့ေမာင္ေလးကေတာ္လိုက္တာ"
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ဝမ္းသာအားရႏွင့္ မမၿမိဳင္ကို ဖက္ၿပီး အားရပါးရနမ္းလိုက္သည္။ အစကေတာ့
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ရိုးရိုးသားသား အေပ်ာ္လြန္ၿပီး ဖက္နမ္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ဖက္ရင္းဖက္ရင္း မမၿမိဳင္၏ ႏူးညံ့
ေသာအထိအေတြ႕ ေမႊးပ်ံ႕ေသာရနံတို႔ ေၾကာင့္ လူပ်ိဳေပါက္ေလးေက်ာ္ေက်ာ္၏ လီးမွာ ပုဆိုးထဲမွ ့ သိသိသာသာႀကီးေထာင္ထြက္လာကာ မမၿမိဳင္ကို သြားေထာက္မိေလေတာ့သည္။ မမၿမိဳင္လည္း သတိလက္လႊတ္ကာ ၿငိမ္ခံေနၿပီးမွ သူမအား ခပ္ေႏြးေႏြး
အေခ်ာင္းႀကီးလာေထာက္ေနၾကာင္း သတိထားမိကာ။ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ဖက္ထားေသာလက္ကိုဆြဲဖယ္ၿပီး "ေတာ္ၿပီေလေမာင္ေလးရဲ့ မမ အသက္ရႉရၾကပ္လာၿပီ။ သြားအခန္းထဲသြားနားတာ့" ဟုေျပာၿပီး ႐ုန္းေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း အခန္းမမၿမိဳင္ကို လႊတ္ေပးၿပီး အခန္းထဲသို႔ ရင္တလွပ္လွပ္ႏွင့္ဝ
င္သြားသည္။ သူမမၿမိဳင္အပၚမရိုးမသားစိတ္ဝင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ မမရဲ့ ေျပျပစ္တဲ့ငါးရံ့ ကိုယ္လုံးေလးေရးအထိအေတြ႕ ေၾကာင့္မခံနိုင္ေတာ့ဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အိပ္ယာေပၚကိုလွဲကာ ဂြင္းထုေနမိေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားေနသျဖင့္ သူရဲ့အခန္းတံခါးက ေသေသခ်ာခ်ာမပိတ္မိဘဲ တံခါးဟေနသည္ကု သတိမျပဳမိေပ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ဂြင္းထုေနစဥ္မမၿမိဳင္က ေက်ာ္ေက်ာ္အခန္းေရွ႕ကိုေရာက္လာကာ ဟေနေသာအခန္းတံခါးမွ ေက်ာ္ေက်ာ္အားေတြ႕ သြားေလသည္။
" အို" ၿမိဳင္ကေတြ႕လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္ မ်က္လုံးမ်ားျပဴးသြားေလသည္။ သူမက တစ္ခ်ိန္လုံးကေလးဟုသာျမင္ေနေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သူ႔ရဲ့ ႀကီးမားၿပီးသန္မာၿပီး
အေက်ာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာလီးႀကီးကို လက္ျဖင့္အထက္ေအာက္ဂြင္းထုေနသည္မဟုတ္လား။ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ပါးစပ္ကလညး္
" မမၿမိဳင္ မမၿမိဳင္ေနရ" ဟုညည္းေနသည္။ ၿမိဳင္မွာ ဟယ္ ဒီကေလးငါ့ကို ငါ့ကို စိတ္ထဲမွတုန္လႈပ္သြားၿပီး အျပင္မွေနၿပီး ေခ်ာင္းဟန႔္လိုက္သည္။
"အဟမ္း ေက်ာ္ေက်ာ္ေရအိပ္ေနတာလား မမၿမိဳင္ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္"
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း မမၿမိဳင္အသံ႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ လီးကို ပုဆိုးထဲအျမန္ထည့္လိုက္ၿပီး
" မအိပ္ပါဘူး မမၿမိဳင္ ဝင္လာလို႔ရပါတယ္" ဟု အသံျပဳလိုက္သည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း
သူဂြင္းထုေနသည္ကိုမမၿမိဳင္မွ ျမင္သြားလားမသိဘူးဟု စိတ္တြင္ပူေနမိသည္။ မမၿမိဳင္မွာ အခန္းထဲသို႔ဝင္လာၿပီး
ေက်ာ္ေက်ာ္ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ကာ
"ေမာင္ေလးေရ ေမာင္ေလးက လူသာထြားတာ အသက္ကငယ္ေသးတယ္ေနာ္။ ဟိုစိတ္ဒီစိတ္ေတြမေမြးရဘူး သိလား။"
" ဟာ မမၿမိဳင္ကလည္း ေက်ာ္ေက်ာ္ဘာစိတ္မွမေမြးပါဘူး ေက်ာ္ေက်ာ္က ငယ္ေသးတာကို။ "
ေက်ာ္ေက်ာ္က ေျဗာင္ညာလိုက္သည္။
" အင္းအဲဒါဆိုၿပီးတာပဲ။ မင္းက အခုမွငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာ။ လူေကာင္ထြားတိုင္း လူႀကီးျဖစ္ေသးတာမဟုတ္ဘူး။" မမၿမိဳင္ရဲ့ ေျပာစကားကိုၾကားေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သူဂြင္းထုေနသည္ကို မမျမင္သြားေၾကာင္းရိပ္မိလိုက္ေလသည္။ ထိုသို႔ ရိပ္မိလိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ က်စျပဳေနေသာ လီးမွာ အစြမ္းကုန္ေထာင္လာေတာ့သည္။ ထိုအခါ ပုဆိုးအုပ္ယုံတင္အုပ္ထားေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ အျပင္သို႔ထိုးထြက္လာေတာ့သည္။
"အမေလး ေက်ာ္ေက်ာ္ နင့္ဟာႀကီးက"
မမၿမိဳင္က ေက်ာ္ေက်ာ့္ ငပဲ့အႀကီးႀကီးကို ၾကည့္ကာအလန႔္တၾကားထေအာ္ေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း မထူးေတာ့ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ပုဆိုးကိုကြင္းလုံးခၽြတ္လိုက္ကာ " မမၿမိဳင္ ကၽြန္ေတာ္ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်" ဟုေျပာၿပီးမမၿမိဳင္ကိုအတင္းဖက္လိုက္သည္။ မမၿမိဳင္မွာ ႐ုတ္တရက္အဖက္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ လန႔္သြားၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ကို
သူမလက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္တြန္းလိုက္ရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးခုတင္ေပၚသို႔ထပ္ၿပီးက်သြားေလသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ေက်ာ္ေက်ာ္က မမၿမိဳင္ကိုမလႊတ္ေပးပဲ မမၿမိဳင္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ငုံစုပ္လိုက္ရာ မမၿမိဳင္မွာ တကိုယ္လုံးတုန္သြားေလသည္။
" အု အု "
ေက်ာ္ေက်ာ္က မမၿမိဳင္ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းဖိၿပီး စုပ္နမ္းထားေသာေၾကာင့္ မမၿမိဳင္မွာ
အသံပင္ေကာင္းေကာင္းမထြက္ေတာ့ေပ။ လူပ်ိဳေပါက္ေလးေက်ာ္ေက်ာ္မွာ မမၿမိဳင္၏ အလြန္ႏူးညံ့လွေသာ ကိုယ္လုံးအထိအေတြ႕၊ ေမႊးပ်ံ႕ၿပီး ခ်ိဳအီလွေသာ ႏႈတ္ခမ္းလွလွ ေလးတို႔ေၾကာင့္ စိတ္အလြန္ထန္လာကာ လႊတ္ေပးဖို႔ စိတ္ကူးလုံးဝမရွိေတာ့ေပ။ မမၿမိဳင္ရဲ့ ခါးကိုဖက္ထားရာမွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ ဖင္လုံးက်စ္က်စ္ေလးကို ဆုတ္နယ္လိုက္ရာ အပ်ိဳစင္မမၿမိဳင္မွာ ရင္တစ္ဒိုင္းဒိုင္းခုန္လာသည္။
" ေက်ာ္ေက်ာ္ ေမာင္ေလးေရ လႊတ္ပါကြယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ မမၿမိဳင္ေတာင္းပန္ပါတယ္။"
ပါးစပ္ကသာ ေတာင္းပန္ေနရေသာ္လည္း သူမရဲ့ အဖုတ္ကေတာ့ အရည္ေတြရႊဲလာေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေတာ့ မမၿမိဳင္ရဲ့
ေတာင္းပန္သံကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ မမၿမိဳင္ရဲ့ မ်က္ႏွာ အႏွံ့ကို ေနရာလြတ္မက်န္ေအာင္ နမ္းလိုက္သည္။
မ်က္ႏွာၿပီးေတာ့ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကိုအငမ္းမရနမ္းသည္။ မမၿမိဳင္မွာလည္း ေက်ာ္ေက်ာ္၏ငတ္မြတ္တဲ့ အနမ္းေတြေၾကာင့္ သူမရဲ့လက္မ်ားက ေက်ာ္ကေက်ာ္ကို မရည္ရြယ္ပဲ ျပန္ဖက္ထားမိသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ လက္မ်ားက မမၿမိဳင္ရဲ့ မိုေမာက္ေနတဲ့ ရင္အစုံသို႔ ့ က်ဴးေက်ာ္လာသည္။ မေသးလြန္းမႀကီးလြန္းေသာ မမၿမိဳင္၏နို႔
ေလးႏွစ္လုံးကို အက်ၤီအေပၚမွ ပြတ္သပ္ရာမွ သူမရဲ့ အက်ီေလၤးကို အေပၚသို႔လွန္တင္ၿပီး ေဘာ္လီအတြင္းသို႔ လွမ္းႏွိုက္လိုက္ေလရာ အလြန္တရာမွ ႏူးညံ့လွေသာ အထိအေတြ႕ကိုရရွိေလသည္။အခုေတာ့
မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ သူမေမာင္တစ္ေယာက္လိုသေဘာထားခဲ့ေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ျပဳမူသမၽွကို အေပၚပိုင္းဗလာႏွင့္ လိုက္ေလ်ာရေလၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္က လည္ပင္းကိုနမ္းေနရာမွ မမၿမိဳင္ရဲ့ ျဖဴဥေနေသာအပ်ိဳနို႔ေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။ အသားျဖဴလြန္းေသာမမၿမိဳင္ရဲ့ နို႔ေလးမွာ အေၾကာစိမ္းေလးပင္ျမင္ေနရသည္။ ထို႔ေနာက္ မမရဲ့ နို႔သီး နီနီေလးကို စုပ္လိုက္ရာ မမၿမိဳင္မွာ ေကာ့တက္လာေလေတာ့သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္က နို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လွည္စီ စုပ္ေနရင္း လက္ကလည္း မမၿမိဳင္ရဲ့ ့ ေပါင္ကို
အထက္ေအာက္ပြတ္ေပးေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ တစ္ျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ေအာက္ကို ဆင္းၿပီး နမ္းရာ မမၿမိဳင္၏
ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးနားေရာက္လာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏အနမ္းမ်ားမွာ ထိုေနရာတြင္မဆုံးေသးပဲ ထမိန္စကို ပါးစပ္ႏွင့္ကိုက္ၿပီး
ေအာက္သို႔ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနမ္းလိုက္ရာ
မမၿမိဳင္လည္းသူမရဲ့ အဖုတ္ေလးကို ေက်ာ္ေက်ာ္နမ္းေတာ့မည္ကို မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္လာကာ
" အို ေမာင္ေလးရယ္အဲဒီနားေလးေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္ မေတာ္လို႔ပါကြယ္"
ေက်ာ္ေက်ာ္က မမၿမိဳင္ရဲ့ ေတာင္းပန္စကားကို မၾကားဟန္ျပဳကာ အတြင္းခံေလးကို ခၽြတ္လိုက္ၿပီး မမၿမိဳင္၏ အေမႊးေရးေရးႏွင့္ အဖုတ္ေလးကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးျဖင့္နမ္းလိုက္သည္။
" အင္း အင္း " အဖုတ္ႏုႏုေလးကို အနမ္းခံလိုက္ရသျဖင့္ မမၿမိဳင္ ညည္းသံမ်ား
အလိုလိုထြက္လာေလသည္။ အဆီမ်ားစုေနေသာ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ နမ္းကာ လၽွာျဖင့္ အကြဲေၾကာင္းေလးမ်ားကိုယက္လိုက္ရာ အဖုတ္မွ အရည္မ်ားတစ္စိမ့္စိမ့္ယိုက်လာသည္။ထို႔ေနာက္ ေက်ာ္ေက်ာ္က အေစ့ေလးကိုပါ လၽွာျဖင့္ယက္လိုက္ေသာအခါ
"အား ေမာင္ေလး ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲကြယ္ မမအရမ္းေနရခက္ေနၿပီ။" မမၿမိဳင္မွာ တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ မခံစားဖူးေသာအရသာကို ခံစားလိုက္ရသျဖင့္
ပါးစပ္မွ ေျပာမိေျပာရာေျပာလိုက္မိေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း အေစ့ကို ခပ္ပ်င္းပ်င္း လၽွာျဖင့္ ယက္လိုက္ရာ မမၿမိဳင္သည္ ေျခလက္ေတြေကာက္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ေခါင္းကို သူမရဲ့ အဖုတ္နဲ႔အတင္းဆြဲကပ္ၿပီး
ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ မမၿမိဳင္တစ္ခ်ီၿပီးသြားေလၿပီ။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူ႔ရဲ့ေခါင္းကို မမၿမိဳင္၏ေပါင္ၾကားမွ ခြာလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ စံခ်ိန္တင္လီးႀကီးနဲ႔ မမၿမိဳင္ရဲ့ အဖုတ္ၾကပ္ၾကပ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ရာ
" အားနာတယ္ နာတယ္ ေမာင္ေလး"
မမၿမိဳင္က ႀကီးမားေသာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ဒစ္ဒါဏ္ကို မခံနိုင္ပဲထေအာ္ေလသည္။ " မမၿမိဳင္ ခဏပဲနာတာပါ ႀကိတ္ခံလိုက္ေနာ္ ခဏေနက်ရင္ေကာင္းလာလိမ့္မယ္။"
ေက်ာ္ေက်ာ္က ေျပာရင္းနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆက္ထည့္သည္။ လီးကလည္း ႀကီး အဖုတ္ကလည္း ၾကပ္ဆိုေတာ့
ေက်ာ္ေက်ာ့္မွာ လိုးျခင္းရဲ့ အရသာကို အျပည့္အဝခံစားေနရသည္။ အဖုတ္သားကလည္း ႏူးညံ့လြန္းလွသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္က လီးသုံးပုံတစ္ေလာက္သြင္းၿပီး ဆက္မသြင္းေတာ့ဘဲ မမၿမိဳင္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းၿပီး လက္ကလည္း နို႔
ႏွစ္လုံးကို ျဖည္းျဖည္းျခင္းႏွယ္ေနရာ မမၿမိဳင္မွာ နာျခင္းထက္ အရသာရွိျခင္းတို႔ကို ပိုမိုခံစားလာရသည္။ထို႔ေၾကာင့္
" ေမာင္ေလးရယ္ မမအရမ္းေကာင္းလာၿပီ။ဆက္ထည့္ေတာ့ေနာ္။" ဟု
မရွက္မေၾကာက္ေျပာထြက္လာသည္။ ထိုအခါေက်ာ္ေက်ာ္လည္းသူ႔ရဲ့ လီးႀကီးကို အဆုံးထိေစာင့္ထိုးလိုက္ရာ
" ဖြတ္စြတ္ ႁဗြတ္ႁဗြတ္" " အားနာလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ နည္းနည္းညႇာပါဦး။" ဟူေသာ အသံမ်ားထြက္လာေလသည္။ သို႔ ေသာ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သူ၏လီးအား မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ား ကအရမ္း စုပ္ထားေသာေၾကာင့္ အလြန္အရသာ ရွိသျဖင့္ မမၿမိဳင္အား အညႇာေတာ့ဘဲ အားရပါးရတက္ေစာင့္ေလသည္။
"ေမာင္ေလးေရ မမေသေတာ့မယ္ ဒီေလာက္မၾကမ္းပါနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင္ေလးရယ္" မမၿမိဳင္က သနားစဖြယ္ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း ေက်ာ္ေက်ာ္ ကားမရပ္မနားေဆာင့္ေလသည္။ အခ်က္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္အေဆာင့္ခံၿပီးေသာ္ မမၿမိဳင္လည္းေကာင္းလာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
"မမၿမိဳင္ကို မညႇာနဲ႔ေတာ့ ေမာင္ေလး ေဆာင့္သာေဆာင့္။ အီးအား ရွီး ေကာင္းလိုက္တာ။"
ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း အေပၚက အားကုန္ေဆာင့္ မမၿမိဳင္ကလည္း ေအာက္ကေနညႇစ္ေပးႏွင့္
ႏွစ္ေယာက္စလုံး တၿပိဳင္တည္းၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ လရည္ ပ်စ္ပ်စ္မ်ားကလည္း မမၿမိဳင္ရဲ့
ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ တစ္ဟုတ္ထိုးပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
"အင္းအင္း"
ေက်ာ္ေက်ာ္က အတိတ္ကိုျပန္ျမင္ေယာင္ေနစဥ္ ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ၿငီးသံေၾကာင့္ အေတြးကမၻာမွ လန႔္နိုးသြားသည္။
"ဟာ ဒီေကာင္မေလးေတာ့ ဒါဏ္ရာေၾကာင့္ဖ်ားၿပီထင္တယ္။"
ညိဳညိဳေအာင္အတြက္စိတ္ပူသြားၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္အိပ္ေနေသာ ေနရာဆီသို႔ အျမန္သြားလိုက္သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္ ညိဳညိဳေအာင္၏ နဖူးကိုစမ္းၾကည့္ရာ ကိုယ္အပူခ်ိန္မွာ သာမန္မၽွသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ေအးသြားၿပီး ျပန္အိပ္ရန္စိတ္ကူးစဥ္ ညိဳညိဳေအာင္သည္ ပက္လက္ ကေလးအိပ္ေနရာမွ တစ္ဖက္သို႔ ေစာင္းအိပ္လိုက္ရာ သူမ၏ေအာက္ပိုင္းတြင္ပတ္ထားေသာ တီရွပ္မွာ ဟသြားၿပီး ေပါင္တန္ရွည္ရွည္ေလးမ်ားသည္ ေပါင္အရင္းထိေပၚသြားေလသည္။သူမ၏ ေပါင္ၾကားမွ အတြင္းခံေလးကိုအပီဝိုးတဝါးျဖင့္လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္။ လေရာင္ေလးမလင္းတလင္းႏွင့္ အလြန္လွေနေသာသူမကို ေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ စိတ္ရိုင္းမ်ားဝ င္လာေလသည္။ လူသူမနီးေသာ ကၽြန္းေလးတစ္ကၽြန္းေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေနသည္က တစ္ေၾကာင္း သူမရဲ့ လွပလြန္းေသာ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အနီးကပ္ျမင္ေနရသည္ကတစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ သူမရဲ့ ႀကီးမားၿပီး ကားထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ ႏူးညံ့ၿပီး ေဖာင္းကားေနေသာ ညိဳညိဳေအာင္၏ဖင္ အထိအေတြ႕သည္ ေက်ာ္ေက်ာ့္ကို
အျပင္းအထန္ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမရဲ့ဖင္ႀကီးကို အသာအယာပြတ္ေနရင္း အသိတရားဝင္လာေလသည္။
" အို မျဖစ္သင့္ပါဘးေလ။ ငါေယာက်ာ္းပဲ စိတ္ကိုထိန္းနိုင္ရမွာေပါ့။ "
အေတြးႏွင့္အတူ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔ရဲ့လက္အစုံကို သူမဖင္ေပၚမွ ဖယ္လိုက္စဥ္ ႐ုတ္တရက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ လက္ေမာင္းတြင္ ပူကနည္းျဖစ္သြားၿပီး နာက်ဥ္မႈကိုခံစားလိုက္ရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ညိဳညိဳေအာင္က ေက်ာ္ေက်ာ့္အား သူေပးထားသည့္ ဓားငယ္ေလးျဖင့္လွမ္းထိုးလိုက္ရာ လက္ေမာင္းတြင္ရွပ္ထိသြားျခင္းျဖစ္သည္။
"ညိဳညိဳနင္ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ"
" ဓားနဲ႔ထိုးလိုက္တာေလ။ နင္ငါ့ကိုေစာ္ကားမလို႔ မလား။ နင္ကေခြးလိုအေကာင္ တဏွာ႐ူးပဲ။ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို အခြင့္အေရးယူခ်င္တဲ့အေကာင္။ နင္ဘယ္မိဘကေမြးလာတာလဲ။ မိုက္ရိုင္းေအာက္တန္းက်တဲ့အေကာင္"
ညိဳညိဳေအာင္သည္ ေက်ာ္ေက်ာ္အား ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ေျပာလိုက္ရာ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အလြန္တရာေဒါသေပါက္ကြဲသြားသည္။ သူ႔ မွာေတာ့ စိတ္ရိုင္းေတြကို မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး သူမကို ေစာင့္ေရွာက္ဖိုဆုံးျဖတ္ၿပီးခါမွ မိဘႏွင့္ခ်ီၿပီး ့ အျပာခံလိုက္ရသျဖင့္ စိတ္ရိုင္းမ်ားတဖန္ျပန္လည္ဝင္လာၿပီး
" ညိဳညိဳနင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ သည္းခံၿပီးေန ေနတာ။အခုနင္က ငါ့ကိုေစာ္ကားတယ္ေပါ့။ ေအးနင္ေျပာတဲ့အတိုင္းငါက တဏွာ႐ူးပဲ။ နင့္ကိုငါေစာ္ကားၿပီး မာနကိုခ်ိဳးျပမယ္။"
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူမထံမွဓားကိုလုၿပီး သူမကိုေသာင္ျပင္သို႔တြန္းလွဲကာ မ်က္ႏွာအႏွံ့ ကို တရၾကမ္းနမ္းေလသည္။ ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ညိဳညိဳေအာင္ကိုတက္ခြကာ သူမ၏ လက္ႏွစ္ဘက္ကို
ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖမ္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို အငမ္းမရနမ္းသည္။ ညိဳညိဳေအာင္က ႐ုန္းေသာ္လည္း အရမ္းေဒါသထြက္ေနေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ အင္အားကိုမလြန္ဆန္နိုင္ပဲ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးအား ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္အားရပါးရ နမ္းျခင္းကိုခံလိုက္ရပါေတာ့သည္။ သူမရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးအား နမ္းယုံျဖင့္ အားမရေသးဘဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ လၽွာျပားႀကီးက သူမရဲ့ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းမဖိတ္ေခၚပဲဝင္ေရာက္လာသည္။လၽွာႏွစ္ခုက ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းတိုက္ပြဲဝ င္ေနရာ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ေဖာ္မျပနိုင္ေသာအေတြ႕ထူးႀကီးကို အားရပါးရခံစားေနရသည္။ေက်ာ္ကေက်ာ္က သူ၏လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမရဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဖူးၿပီး ခ်ဳပ္ထားရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ ရင္ဖုံးအကၤ်ီကို တစ္ခ်က္ထဲဆြဲလွန္လိုက္သည္။
အက်ၤီကို ဆြဲလွန္ျခင္းခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္၏ရင္ဘတ္မွ မို႔ေမာက္ေနေသာ နို႔
ညိဳညိဳႏွစ္လုံးသည္ ေဘာ္လီအျဖဴေလးေအာက္တြင္ ႐ုန္းထေနေတာ့သည္။ ေဘာ္လီအျဖဴေလးမွာ နို႔ညိဳညိဳေလးႏွစ္လုံး၏ နို႔ သီးေခါင္းမ်ားကို ဖုံးကြယ္ထားနိုင္ေသာ္လည္း နို႔လုံးတစ္လုံး လုံးကိုမူလုံေအာင္မဖုံးထားနိုင္ေပ။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏ နို႔
ႏွစ္လုံးကို အားႏွင့္ညႇစ္လိုက္ရာ
"အား နာတယ္။ နင္ငါ့ကို မတရားမလုပ္နဲ႔ေနာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ ငါနင့္ကို အုအုအု"
မာနရွင္မေလးမွာ စကားကိုပင္ဆုံးေအာင္မေျပာနိုင္ရွာေပ။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏ပါးစပ္ကို သူ႔
ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္နမ္းၿပီး ပိတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ညိဳညိဳေအာင္မွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေယာက်ာ္းမ်ား ရြံ့ရွာမိသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္စိမ္းေယာက်ာ္းေလးမ်ားႏွင့္ ကင္းကင္းေနခဲ့ေသာသူျဖစ္ရာ ေယာက်ာ္းတို႔၏ အထိအေတြကိုလုံး့ ၀ မခံဘူးေသာ အပ်ိဳရိုင္းေလးျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမရဲ့ နို႔အစုံကို ေက်ာ္ေက်ာ္၏ လက္ၾကမ္းျဖင့္ အညႇာမတာ ကို္င္တြယ္ျခင္းခံေနေလၿပီ။ ထိုအသိေၾကာင့္ သူမသည္ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းလွေသာ္လည္း သူမ၏ေအာက္ပိုင္းမွာ ယားလာသလိုလို တစ္ခုခုႏွင့္ အထိခံခ်င္သိလိုျဖစ္လာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ သူမရဲ့ ေဘာ္လီကို ခ်ိတ္မျဖဳတ္ပဲ အထက္သို႔ လွန္တင္လိုက္ၿပီး သူမ၏နိုႏွစ္လုံးကို ကုန္းၿပီး စုပ္သည္။ တစ္ဘက္ၿပီးတစ္ဘက္ လၽွာျဖင့္ယက္သည္။ နို႔ ့
သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးမ်ားကိုလည္း အျပန္အလွန္ စိုသည္။ နို႔ ့ဆာေနေသာကေလးတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ကိုစို႔ သည္။ အပ်ိဳရိုင္းမေလး၏ နို႔ကိုစုပ္ရေသာအရသာ လက္ကလည္း နိုလုံးႀကီးကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနရေသာအရသာတို႔ ့
ေၾကာင့္ ညိဳညိဳေအာင္အားခ်ဳပ္ထားေသာ အားမ်ားေလ်ာ့လာေလသည္။
ညိဳညိဳေအာင္သည္ ေက်ာ္ေက်ာ္သူမအား ခ်ဳပ္ထားေသာအားေလ်ာ့လာသည္ကို အခြင့္အေရးယူၿပီး လက္ကို အားကုန္႐ုန္းကာ သူမအားတက္ခြထားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို အားကုန္တြန္းလိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ မေမၽွာ္လင့္ပဲ အတြန္းခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အငိုက္မိသြားၿပီး ေသာင္ျပင္ေပၚသို႔လဲက်သြားသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္လဲက်သြားသည္ႏွင့္ ညိဳညိဳေအာင္သည္ လဲေနရာမွ ကုန္းထကာ ထြက္ေျပးရာ တစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္းပဲ ေျပးရေသးသည္
ေျခေထာက္မွဒါဏ္ရာေၾကာင့္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး ေလးဖက္ေထာက္အတိုင္းလဲက်သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း လဲေနရာမွအျမန္ထၿပီး ညိဳညိဳေအာင္၏ေဘာင္ဘီတိုကိုဆြဲထားေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္ကလည္း ေလးဘက္အေထာက္လိုက္ျဖင့္ ဆက္ၿပီးသြားရာ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ၏ေဘာင္းဘီတိုကို ဆြဲထားသျဖင့္ ေဘာင္းဘီတိုကိုခၽြတ္လိုက္သလိုျဖစ္ကာ ညိဳညိဳေအာင္၏ ဖင္ညိဳညိဳႀကီးမွာ ဘြားကနည္းေပၚလာေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ သူအႏွစ္ႏွစ္အလလ လိုခ်င္လွေသာ ဖင္ႀကီးကို ေလးဖက္ေထာက္ပုံစံျဖင့္ျမင္လိုက္ရေသာ္ စိတ္ရိုင္းမ်ားပိုမိုဝ င္လာၿပီး သူ၏ေဘာင္းဘီကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး သူမကို ပက္လက္ဆြဲလွန္ကာ သူ႔ရဲ့ လီးႀကီးျဖင့္ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္က ေအာက္ေန႐ုန္းေနၿပီး ေပါင္ကိုစိထားေသာေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာလိုရာကိုမေရာက္ပဲ သူမ၏ေပါင္ကိုသာ သြားထိုးမိေလသည္။ လိုရာကိုမေရာက္သျဖင့္ေက်ာ္ေက်ာ္စိတ္တိုသြားၿပီ။ ညိဳညိဳေအာင္ရဲ့ နို႔သီးေခါင္းႏွစ္ခုကို သူ၏လက္ျဖင့္ ညႇစ္ေျခလိုက္ရာ သူမသည္နာက်ဥ္မႈေၾကာင့္ သတိလြတ္ၿပီးေပါင္ကားသြားေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္က အခြင့္အေရးကိုလက္လႊတ္မခံပဲ သူ႔ရဲ့ စံခ်ိန္တင္လီးႀကီးကို သူမရဲ့ အပ်ိဳစင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲထိုးထည့္ လိုက္ရာ သူ၏နီရဲၿပီး ျပဲလွန္ေနေသာ ဒစ္တစ္ခုလုံးဝင္သြားေလသည္။
"အား အမေလး နာလိုက္တာ။ အေမေရကယ္ပါဦး သမီးေတာ့ အလုပ္ခံေနျရ့ပီ အီး။" ညိဳညိဳေအာင္မွာ သူမ၏ၾကပ္ထုပ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အဝထဲသို႔ ဒစ္ဝင္လာေသာ ဒါဏ္ေၾကာင့္
ေအာ္မိေအာ္ရာ ေအာ္လိုက္မိေလေတာ့သည္။ သူမရဲ့ ေအာ္သံက ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ပိုမိုၿပီးစိတ္ႂကြေစရာ ဒစ္တစ္ခုသာဝ င္ေနေသာသူ၏လီးကို အားစိုက္ၿပီးထိုးလိုက္သည္။ ႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားက ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးကိုညႇစ္ထားရာ
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ကာမအရသာကို အေကာင္းဆုံးခံစားေနရသည္။ညိဳညိဳေအာင္၏ အဖုတ္ကေလးမွာ ၾကပ္လြန္းလွသလို
ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့လီးမွာလည္း သာမန္ထက္ႀကီးေသာေၾကာင့္ အဖုတ္ထဲသို႔ အဆုံးထိ ထိုးလို႔ မရျဖစ္ေနသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္းအလြန္နာက်င္စြာခံစားရေလသည္။
လီးမွာလည္း သုံးပုံတစ္ပုံသာဝင္ေသးသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဆက္ၿပီးလိုးေသာ္လည္း လီးမွာ အကာအရံတစ္ခုေၾကာင့္ ထပ္မဝ င္ေတာ့ေခ်။ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူမရဲ့ အပ်ိဳေမွးကို သူ႔လီးႀကီးသြားေထာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို
သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ေအာ္အခုေခတ္ႀကီးထဲမွာ ရွားရွားပါးပါးအပ်ိဳစင္ေလးပါလားဟု ေတြးမိရာသူမအား အတင္းဆက္မထည့္
ေတာ့ပဲ ဝင္သေလာက္ေလးကို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ႏွင့္ ညင္ညင္သာသာဆက္လုပ္လိုက္ေလသည္။
ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း အလြန္နာက်ဥ္ေနရာမွ တစ္ျဖည္းျဖည္းသက္သာလာၿပီး အဖုတ္နားမွတဆင့္ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးေလးက သူမတကိုယ္လုံးကိုပ်ံ႕ႏွ႕ံလာေလသည္။သူမသည္ ႐ုန္းကန္ျခင္းမရွိေတာ့ေၾကာင့္ကို ကိုယ့္ကိုကိယ္ သတိမျပဳေအာင္ ထိုခံစားခ်က္ေလးတြင္ မွိန္းေမာေနမိေတာ့သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူ႔ရဲ့လီးႀကီးတြင္ စြတ္စိုလာၿပီး
ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အရင္ေလာက္မၾကပ္ေတာ့ေၾကာင္းသတိထားမိလာသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္အားထည့္ၿပီး တစ္ဆုံးလိုးထည့္လိုက္ရာ ေဖာက္ကနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး လီးမွာတစ္ဆုံးဝင္သြားေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း အသည္းခိုက္မတတ္နာသြားၿပီး မ်က္ရည္မ်ားလည္းဒလေဟာစီးက်လာသည္။ဆီးစပ္ႏွစ္ခုမွာလည္း ၾကားေလေသြးလို႔မရေအာင္ပင္ ထိကပ္သြားေလသည္။
အပ်ိဳေမွးေလးေပါက္သြားသည္ကို ေက်ာ္ေက်ာ္သိလိုက္သည္။ ထိုအသိႏွင့္အတူ
အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးကို ပါကင္ေဖာက္ေနရပါလားဟူေသာအသိေၾကာင့္ စိတ္ေတြပိုႂကြလာၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္က အားကုန္ေဆာင့္ေလသည္။ ေအာက္မွ ေက်ာ္ေက်ာ္၏အားရပါးရ လိုးျခင္းခံေနရေသာညိဳညိဳေအာင္သည္ သူမ၏က်ဥ္းက်ပ္လွေသာ အဖုတ္ေလးထဲသို႔ဝ င္ထြက္ေနေသာဒစ္ဒါဏ္ေၾကာင့္ အသက္ကိုပင္မနည္းရႉေနရရွာသည္။ အဖုတ္မွာအပ်ိဳစစ္စစ္အဖုတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏူးညံ့ ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးကို သားရည္ကြင္းစည္းထားသကဲသို႔ က်ပ္ထုတ္စြာဆြဲစုပ္ထားရာ လီတံတစ္ေခ်ာင္းလုံး ပူထူကာ အရသာရွိလွသည္။ ဆယ္ခ်က္ဆယ့္ငါးခ်က္ခန႔္ အားရပါးရေဆာင့္ခံရၿပီးေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္၏ အဖုတ္ႏုႏုမွာ အရည္မ်ားဒလေဟာထြက္လာၿပီး အဖုတ္မွာ အနည္းငယ္ေခ်ာင္လာသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း သူမလုံးဝ သေဘာမတူမၾကည္ျဖဴဘဲ အလိုးခံေနရေသာ္လည္း ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးက သူမရဲ့ ႐ုန္းကန္ေနမႈမ်ားကို အနိုင္ယူလာသည္။ သူမသည္ အလြန္ႀကီးေသာ လီးႀကီးျဖင့္ အပ်ိဳေမွးကို အျဖဲခံရစဥ္ကပင္ နာက်ဥ္မႈကို အံႀကိတ္ၿပီး မေအာ္ျဖစ္ေအာင္ မာနျဖင့္တင္းခံနိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုခံစားခ်က္ကိုေတာ့မလြန္ဆန္နိုင္ေအာင္ျဖစ္လာသည္။
သူမတစ္ကိုယ္လုံးရွိအေၾကာမ်ားက တဆပ္ဆပ္တုန္လာၿပီး သူမကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခင္ ပါးစပ္မွ ညည္းသံမ်ားထြက္လာေလသည္။ သူမက မၾကည္ျဖဴေသာ္လည္း သဘာဝအရ သူမခႏၶာကိုယ္က ကာမအရသာကိုေၾကေၾကနပ္နပ္ခံယူေနၿပီျဖစ္သည္။
"စြပ္စြပ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ ဖြတ္ဖြတ္ ပလြတ္ပလြတ္"
" အင္းအင္း အားအားအား"
ေစာက္ရည္မ်ားက ဆက္တိုက္ထြက္လာေသာေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္သည့္
အသံမ်ားကပိုၿပီးက်ယ္လာသည္။ လိုးသံမ်ားေကာ ညိဳညိဳေအာင္၏ ညည္းသံမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကအရမ္းေကာင္းလာၿပီး သူမရဲ့
ေပါင္ႏွစ္လုံးကို သူ၏ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ဆက္တိုက္ေဆာင့္ရာ လရည္မ်ားက
ေတာင္က်ေခ်ာင္းပမာအရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ တိုးဝင္သြားေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္စိမ့္ၿပီး ပါးစပ္မွပင္
"ေကာင္းလိုက္တာညိဳညိဳရယ္ နင့္ကိုလိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ"
ဟု ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေျပာထြက္သြားေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔
ေႏြးကနည္း ေႏြးကနည္း ဝင္လာေသာလရည္မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့
ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္အေျပာေၾကာင့္လည္းေကာင္း လက္မ်ားေျခမ်ား အျပင္းအထန္ေကာက္ေကြးသြားၿပီး ၿပီးသြားေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ပင္ပန္းသြားၿပီး ပုခုံးေပၚသို႔ထမ္းထားေသာ ညိဳညိဳေအာင္၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေအာက္သို႔ခ်လိုက္ၿပီး "ညိဳညိဳေရ ငါစိတ္ကိုမထိန္းနိုင္ေတာ့လို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ေနာ္"
မာနရွင္မေလးမွာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ေတာင္းပန္စကားေၾကာင့္ ပိုၿပီးစိတ္တိုလာသည္။ သူမတစ္သက္လုံး
ထိန္းသိမ္းလာခဲ့ေသာ အပ်ိဳအဖုတ္ေလးကို သူ႔ရဲ့ လီးမည္းမည္း ဒစ္နီနီႀကီးနဲ႔ မညႇာမတာ လိုးတုန္းကလိုးၿပီး လရည္ေတြကို အားရပါးရ ထည့္ၿပီးမွ စကားတစ္ခြန္းျဖင့္ေတာင္းပန္ေသာေက်ာ္ေက်ာ္ကို အရမ္းမုန္းၿပီး "နင္ ေခြးလိုေကာင္ ငါ့ကိုမုဒိန္းက်င့္တဲ့ နင့္လိုေကာင္ကို ဘယ္ေတာ့မွခြင့္မလႊတ္ဘူး။ နင္ဟာ တိရစၧာန္ကေမြးလာတဲ့ေကာင္။ နင့္ကိုငါဘယ္ေတာ့မွ မေၾကဘူးေက်ာ္ေက်ာ္။"
ညိဳညိဳေအာင္က ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ပက္ပက္စက္စက္ေျပာၿပီးထလိုက္ရာ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီးလဲက်သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူ႔အား တိရစၧာန္ကေမြးတဲ့ေကာင္ဟု အေမကိုထိၿပီးအေျပာခံလိုက္ရသျဖင့္ ေဒါသျပန္ထြက္လာသည္။ထို႔ အျပင္ ေလးဖက္ေထာက္ပုံျဖင့္သူအျမဲတမ္းလိုခ်င္ေနေသာညိဳညိဳေအာင္၏ဖင္ညိဳညိဳဝိုင္းဝ
ိုင္းႀကီးကိုျမင္လိုက္ရေသာအခါ လီးႀကီးမွာတဖန္ေထာင္မတ္လာၿပီး
"ဒီေလာက္မာနႀကီးတဲ့ နင့္ကိုငါ အဖုတ္ကိုမကဘူး နင့္ဖင္ကိုလိုးၿပီး နင့္မာနကိုငါခ်ိဳးျပမယ္ ညိဳညိဳ"
ပါးစပ္ကေျပာရင္း ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ သူမကို ေလးဖက္ေထာက္ပုံစံျဖင့္ အေနာက္မွဖိခ်ၿပီး သူ႔ရဲ့လီးျဖင့္ မာနရွင္မေလး၏ တင္းကား ႏူးညံ့ေသာ ဖင္ၾကားကိုေထာက္လိုက္သည္။
သူမ၏ဖင္ကို လီးျဖင့္အေထာက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္လန႔္သြားသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမဖင္ကို တကယ္လိုးတို႔ မည္ကိုသိလိုက္ရသျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္က႐ုန္းသည္။သို႔ေသာ္ ေမွာက္ရက္လဲေနေသာ သူမအေပၚကို ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔ကိုယ္လုံးနဲ႔ ဖိထားၿပီး သူမ၏လက္တစ္ဖက္ကို လက္ျပန္ေခါက္ၿပီး ခ်ဳပ္ထားရာ ႐ုန္းေလ သူမဖင္ႀကီးက
တရမ္းရမ္းႏွင့္ ပိုၿပီးကုန္းေပးသလိုျဖစ္လာေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ညိဳညိဳေအာင္၏ ခေရပြင့္ညိဳညိဳေလးထဲ သူ႔လီးႀကီးကို ထိုးထည့္ ရန္ႀကိဳးစားသည္။သို႔ေသာ္ ဖင္ႀကီးက ရမ္းေနရာ မည္သို႔မွ ထိုးလို႔အဆင္မေျပေခ်။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ေဒါသပိုထြက္လာၿပီး သူမ၏လက္ကို အတင္းေခါက္လိုက္ကာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမဆံပင္ကို ဆြဲလိုက္သည္။
" အား အား"
လက္ကို အတင္းအလိမ္ခံလိုက္ရသည့္ အျပင္ ဆံပင္ပါအဆြဲခံလိုက္ရသျဖင့္ ညိဳညိဳေအာင္မွာ အရမ္းနာသြားၿပီး အလန႔္ တၾကားေအာ္လိုက္ေလသည္။
"နင္ထပ္ၿပီး ႐ုန္းရင္ နင့္လက္က်ိဳးသြားလိမ့္မယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း"
ညိဳညိဳေအာင္သည္ လက္က်ိဳးသြားမည္ကို စိုးသျဖင့္ မည္သို႔မွ မတတ္နိုင္ေတာ့ပဲ သူမ၏ အဖိုးတန္
အပ်ိဳစင္ဖင္ႀကီးကို ၿငိမ္ေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ဆံပင္ဆြဲထားသည့္ လက္ကိုလႊတ္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ကာ သူမ၏ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိန္ၿပီး လီးကိုတစ္ဆုံးထိုးထည္လိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးမွာ ့
ၾကပ္တည္းလွေသာ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျဖင့္ အဆုံးအထိဝင္သြားသည္။ ညိဳညိဳေအာင္သည္ဖင္ကို မည္သည့္ ေခ်ာဆီမွမပါဘဲ အစိမ္းလိုးျခင္းခံလို္က္ရေသာေၾကာင့္ အသည္းခိုက္မတတ္နာသြားၿပီး အားကုန္ေအာ္လိုက္ေလသည္။ သူမ၏ဖင္ထဲသို႔ ဝင္သြားေသာလီးရွည္ႀကီးမွာ မဆုံးနိုင္ဘူးဟုပင္ထင္ရသည္။ အပၚက လိုးေနေသာေက်ာ္ေက်ာ္မွာလည္း ဖင္ေပါက္မွာ အလြန္ၾကပ္သျဖင့္ သူ၏လီးတံတစ္ေလၽွာက္ပင္ ေတာ္ေတာ္နာသြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ အပ်ိဳမဖင္ကို လိုးေနရေသာ အသိကလည္း အရမ္းကို စိတ္အားထက္သန္ေစသည္။
ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း ဖင္အလိုးခံေနရေသာသူမဘဝကို ေတြးမိၿပီး မ်က္ရည္မ်ားတဖန္ျပန္က်လာသည္။ အလိုးခံေနရင္းပင္ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာဖူးေသာစကားမ်ားကို ျပန္ၾကားေယာင္လာမိသည္။
" အေနာက္ေပါက္ကိုဆို ေတာ္ယုံတန္ယုံ မိန္းမကေပးလုပ္တာမဟုတ္ဘူးဟ။ တစ္ခ်ိဳေၾကးစားမေတြေတာင္ မေပးလုပ္ဘူး။့ " ထိုစကားကို ျပန္ၾကားေယာင္လာေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္သည္ သူမ၏ဘဝမွာ ၾကက္မေလာက္ေတာင္
အဆင့္မရွိေတာ့ဘူးဟု အေတြးဝင္လာကာ ဝမ္းနည္းလာေလသည္။သိုေသာ္ အလြန္အံ့ ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလာသည္မွာ သူမသည္ ဖင္အစိမ္းအလိုးခံရသျဖင့္ အလြန္နာေသာ္လည္း သူမ၏အဖုတ္က တစ္ျဖည္းျဖည္း ယားလာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးတစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ပူလာကာ ဖင္ခံေနရျခင္းကို ႏွစ္သက္လာျခင္းျဖစ္သည္။
သူမသည္ ကေလးဘဝကတည္းက မာနအရမ္းႀကီးခဲ့သည္။ ထိုမာနေၾကာင့္ မိမိကိုယ္မိမိလည္း ယုံၾကည္မႈရွိလာခဲ့သည္။ မာနသည္ သူမ၏လက္နက္ျဖစ္သည္ သူမ၏ အားကိုးရာျဖစ္သည္။ သိုေသာ္ ယခုမွာေတာ့ ့ သူမ၏မာနမ်ားေကာ အရွက္တရားမ်ားေကာ တစ္သက္လုံးထိန္းသိမ္းလာခဲ့ေသာ အပ်ိဳဂုဏ္မ်ားမွာ ရိုက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရၿပီျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ညိဳညိဳေအာင္၏ မာနမ်ားေနရာတြင္ အစားဝင္သည္မ်ားကေတာ့ အရႈံးေပးလိုျခင္း ပက္ပက္စက္စက္ အလိုးခံရသည့္ ဘဝ ကိုေတာင့္တလာျခင္းတိုျဖစ္သည္။့
သူမ၏ အစ္မ မီမီေအာင္ဘာေၾကာင့္ ေအာင္ဒင္ေနာက္ကို
လိုက္ေျပးသြားလဲဟူေသာအေျဖကိုလဲ သိလာသလိုလိုျဖစ္လာသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ လိုးေကာင္း
ေဆာင့္ေကာင္းတုန္းျဖစ္သည္။ လီးႀကီးမွာ ဖင္ေပါက္ညိဳညိဳထဲမွ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ႏွင့္ ေဂြးဥႏွစ္လုံးမွာလည္း အဖုတ္ကိုတစ္ဖတ္ဖတ္ျဖင့္ရိုက္ခတ္ေနေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ အားရပါးရေဆာင့္ရင္း မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ သူမ၏ဖင္ေခါင္းထဲသို႔
သုတ္ရည္မ်ားကို အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာလည္း သူမ၏ဖင္ေခါင္းအတြင္းမွ လီးႀကီးတစ္ဇတ္ဇတ္ တုန္သြားသည္ကိုသိလိုက္ၿပီး သုတ္ရည္ေႏြးေႏြးမ်ား ဖင္ထဲသို႔ဝင္လာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ သူမပါ
တုန္တက္သြားၿပီး ၿပီးဆုံးသြားေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးႀကီးလည္း သူမ၏ဖင္ထဲမွ ႁပြတ္ကနည္းထြက္လာကာ
ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း အားအင္မ်ားကုန္သြားၿပီး ညိဳညိဳေအာင္ေဘးတြင္ လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ညိဳညိဳေအာင္မွာ ေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ ဒူးႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ပိုက္ကာ ငိုေနေလသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ လိုအင္ဆႏၵမ်ားလည္းျပည့္သြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ရိုင္းမ်ားမရွိေတာ့ဘဲ တစ္ရႈံ႔ရႈံ႔ငိုေနေသာ ညိဳညိဳေအာင္ကိုၾကည့္ၿပီး အႀကီးအက်ယ္ေနာင္တရလာေတာ့သည္။
"ငါငါ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာပါလိမ့္။ ငါမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေစာ္ကားမိသြားၿပီ။ငါဟာ အလကားေကာင္ပဲ။ ဆႏၵကိုေတာင္ မထိန္းနိုင္တဲ့ေကာင္ပဲ။"
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမၽွအတြက္ မိမိကိုယ္ကို ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေတာ့ပဲ။ ညိဳညိဳေအာင္အား
"ငါမွားသြားၿပီ ညိဳညိဳ ရယ္ နင့္ကိုငါ ေတာင္းပန္လဲမထူးေတာ့မွန္းငါသိပါတယ္ဟာ။ နင္ငါ့ကို သတ္လိုက္ပါဟာ။
ေနာ္နင္ ငါ့ကိုသတ္လိုက္ပါ။ ငါေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးအေသခံပါ့မယ္။"
ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္၏လက္ထဲသို႔ ခုဏက သူမ သူ႔ကိုထိုးထားေသာဓားကို ထည္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ ေနာက္ သူမသူ႔ ့
အားဓားျဖင့္ထိုးမည္ကို အသင့္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ညိဳညိဳေအာင္က ဓားကိုလႊင့္ပစ္လိုက္သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမလႊင့္ပစ္လိုက္ေသာ ဓားကို ေကာက္ယူလို္က္ၿပီး
" ဟုတ္ပါတယ္။ နင္ငါ့ကို ဘယ္ထိုးရဲမွာတုန္းလူသတ္မႈျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ဒီေတာ့
နင္လည္းလူသတ္ရာမေရာက္ေအာင္ ငါလည္းငါ့အျပစ္ကို ကိုယ့္ဟာကိုဒါဏ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ကိုယ့္ဟာကိုပဲ ထိုးလိုက္ေတာ့မယ္။" ေက်ာ္ေက်ာ္က ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဓားျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ အားကုန္ထိုးလိုက္ေလသည္။
" ေမာင္ မလုပ္နဲ႔ မလုပ္ပါနဲ"့
ညိဳညိဳေအာင္က တအားေအာင္လိုက္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့လက္ကို အတင္းဆြဲထားလိုက္သည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ညိဳညိဳေအာင္၏လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အံ့အားသင့္သြားၿပီး နားမလည္နိုင္ျဖစ္သြားသည္။ " ညိဳညိဳ နင္ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ေနာက္ၿပီးေတာ့ နင့္ငါ့ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲ။" ညိဳညိဳေအာင္မွာလဲ သူမကိုယ္သူမ ဘာလုပ္လိုက္မွန္းပင္ မသိလိုက္ေပ။ သို႔ေသာ္
သူမ၏မာနမ်ားေနရာတြင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေအာင္ကိုအရႈံးေပးၿပီး ခ်စ္ေနမိသြားေၾကာင္းကို ေတာ့သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ သူမကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ဘဲႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္အား ေမာင္ဟုပင္ေခၚမိသြားၿပီမဟုတ္လား။ ညိဳညိဳေအာင္က မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္
ေက်ာ္ေက်ာ္အား သႏုားစဖြယ္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး
"ေမာင္ရယ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒုကၡမေပးပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ ညိဳညိဳေမာင့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါတယ္။ ညိဳညိဳ႕
ကို ေမာင္လုပ္ခဲ့သမၽွေတြကိုလည္း ညိဳညိဳၾကည္ျဖဴသြားပါၿပီကြယ္။ ေမာင့္ကို ေမာင့္ကို ညိဳညိဳ အရႈံးေပးလိုက္ပါၿပီကြယ္။" ညိဳညိဳရဲ့ ေျပာစကားမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ပါ ေယာက်ာ္းတန္မဲ့ မ်က္ရည္မ်ားက်လာေလသည္။ အို မာနရွင္မေလးရယ္ ေမာင္ မင္းကိုခ်စ္လိုက္တာ...။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ညိဳညိဳေအာင္ကို ရင္ခြင္ထဲဖက္ထားၿပီး သူမ၏မ်က္ႏွာေပၚမွ မ်က္ရည္မ်ားကို အနမ္းေလးျဖင့္ ဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး
" ညိဳညိဳရယ္မင္းေလးကို ေနာင္ေသတဲ့အထိ ခ်စ္သြားမယ္လို႔
ေမာင္ကတိျပဳပါတယ္။ မင္းကိုလည္းေနာက္ဘယ္ေတာ့မွနာက်ဥ္ေအာင္မလုပ္ေတာ့ဘူးလိုလဲ သစၥာဆိုပါတယ္။့ "
သဲေသာင္ျပင္အထက္မွာ ခ်စ္သူစုံတြဲ အသစ္စက္စက္ တစ္တြဲေပၚထြက္လာသည္ကို လမင္းႀကီးကေတာ့ ၾကည္ႏူးစြာငုံ႔ၾကည့္ ေနေလသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ ညိဳညိဳတို႔ တစ္ဦးႏွစ္တစ္ဦး နားလည္မႈရၿပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ သေဘာတစ္စီး သူတို႔ ကၽြန္းနားတြင္ျဖတ္သြားၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္တိုကို ေတြ႕ ျမင္သြားသျဖင့္ သူတို႔ အတြဲကို ကယ္တင္ခဲ့ေလသည္။ ့
ၿပီးပါၿပီ။